Zeytinlikte kullandığımız ve bulundurulması gereken eşyalar, alet-edevat çoğalınca mevcut ufak depomuz yetmez olmaya başladı ve arsada sağda solda dağınık bir vaziyette duruyordu. Biz de depo yapmaya karar verdik. İç duvarları osb yapacağım için osb boyutlarına uygun olması açısından depoyu 244x244cm yapmaya karar verdim. Arsa eğimli olduğu için ilk önce Güzide ile beraber depo ayaklarını yaptık. Sonra da ayaklar arasında tabanın üzerinde duracağı 5×10 ları dikey bir vaziyette çaktım.

Deponun üzerinde duracağı ayaklar.

Duvarı tuturacağım ahşap iskeletlerin 3 tanesini yapıp çaktık. Sonuncusu üzerinde çalışıyorum.

Duvarların ahşap iskeletleri bitince OSB leri çakmaya başladık.

Tuncay depo yapımında el veriyor: Teşekkürler.

OSB leri çaltıktan sonra çatıyı yapıp kumlu membran ile kapladım.

Kumlu membranı pürmüzlerken Nurgaz’ın kartuşlu ufak bir aletini kullandım. Alan ufak olduğu için bir kartuş bütün alanıma yetti ve kullanması çok kolay oldu.

Ay çıktı.

OSB lere her ne kadar vernikli ahşap koruyucu sürsek te yağmur altında dayanıklı olmayacağını düşündüğüm için üzerine ince bindirme ahşap yapmaya karar verdim. Bunun için ve daha sonra birçok işte de kullanabileceğimi düşünerek tezgah testere satın aldım. Hemen kurup denemem lazım…

Tuncay’la beraber yaptığımız kalıpta bindirme yapacağımız ahşapları ince ince keserken…

Sıra geldi vernikli ahşap koruyucu ile boyanıp kuruyan ahşapları çakmaya.

Sarkan kumlu membranları yan duvara çakıyorum.

Sonunda bitti:

Öncesinde yaptığım derin, uzun, geniş dolapla beraber deponun içinden kesit.

Son hali:

Az veya çok yardım eden herkese teşekkürler.

Yeşil zeytinler toplandıktan sonra mümkünse jiletle çizilir. Çiziğin ince olması daha iyi. Sonra suyuna tuz ve limon tuzu atılır ve kabın ağzı kapatılır. 3 – 5 ay sonra açılıp yenilebilir.

Mecbure Anne’den aldığım tarife göre oldukça basit:

Topladığımız yeşil zeytinleri taş çekiç vs bir aletle kırdıktan sonra temiz bir su içinde 3 gün bekletecez. Daha sonra 3 kere her gün suyunu değiştirecez.  10. gün gibi zeytinler hazır. Yiyeceğimizi içinden alıp tuzlayıp yiyebiliriz. Daha uzun süre saklamak istersek son suyuna tuz ve keyfimize göre limon tuzu atıp uzun süre bozulmadan saklayabiliriz.

Afiyet şeker olsun.

Bu senenin büyük projesi karavanın üstüne de içine alacak büyük bir pergola yapma işine girişmek oldu. Geçici olarak yaptığımız gölgeliklerden yeterli verimi alamayıp yağmurda da karavan içi hariç kaçacak yerimiz olmayınca pergola işine giriştik.

Güzide’nin uzun tatiline denk gelen bu işte ayrıca komşularımızdan Tuncay Batu’nun yoğun bir el/emek vermesiyle işi tamamlayabildik. Yan komşumuz Saim Barut’da ne zaman yardım istesek yanımızdaydı. Teşekkür ederiz.

İlk olarak okumalar, araştırmalar, tartışmalar, incelemeler, ölçümler yapıldı.

Malzemelerimizin tamamını kendi arabamla çektim. Bunlara 4 metrelik kalaslar ve tavanda taşıdığım osb ler de dahil.

İlk olarak pergola ayaklarını yaptık. Pergola ayaklarını betona oturtmak epey bir zahmetli oldu. Daha sonradan öğrendiğimiz bir yöntemle bu işin de bir pratik yolu varmış ve bir kısmını bu pratik yöntemle yaptık. Her işte tecrübe önemli…

Dikmelerin kenerlarını yuvarlamak için freze yaptım. Aslında ondan önce fotoğrafta gözüken eşek te denilen çalışma platformlarını yapmak zorunda kaldım ki bunu ilk başta yapmam çok isabetli oldu.

Biraz çalışmaya başladıktan sonra gördük ki Temmuz ayı sıcak ayı. Hemen çalışma platformuna zeytinlere bağladığımız bir gögelik yaptık.

Duvar tarafındaki dikmeler de duvara pergola ayakları ile sabitlendi. Böylece dikmelerin pergola ayakları hariç herhangi bir yüzeyinin yere veya duvara yüzeysel teması önlenmiş oldu.

Tabii dikmeler veya mertekler yerlerine konulmadan önce vernikli ahşap koruyucusu ile boyanıyor.

Çalışma arasında tuzladığım kolyozları güneşta kurutmaya başladım. Konumuzla direk alakası yok 🙂

Merteklerin dikmeler arasındaki taşıyılara gireceği yuvaları freze ile açıyorum.

Sıra dikmeler arasındaki taşıyıcı kirişlerin montajında.

Arkada ortada ve önde 9 taşıyıcı olacak. Arkada ve ortadaki dikmeler için yerde beton vardı. Ön dikmeler için beton ayaklar atıp ona pergola ayağı ile tutturmaya karar verdim. Tabii ilk iş beton atılacak ayakların çukurunu kazmak. Daha önceden aldığım küskü iş başında.

Biraz da Tuncay çalışsın 🙂

Açılan çukurlara atılmak üzere beton karma işlemi.

Beton ameleleri.

Kalıplara beton dökme zamanı. Ama eğlenceli olsun 😉

Tiz mertekler çakıla!

– Tuncay vidala bakalım.

– Sonra da bana uzat, ben de ortayı vidalayım.

İlk sıranın iskeleti bitti gibi.

Ön dikmelere geçebiliriz ama yüksekliği(dolayısı ile de eğimi) nasıl ayarlayacaz? Hortum terazisi 😉

Ön dikmeler de tamamdır.

Yavaş yavaş ilerliyoruz.

Çakma Akropolis hazır:

Sonra tepeye osb leri attık.

Ucuna da olukların montajı yapıldı.

Zaman zaman aşağıdan destekler atmak durumunda kaldım.

Uzun düşünceler, tartışmalar, araştırmalar sonunda kumlu membranda karar kaldım. Sıra pürmüz / şaloma işinde.

Tuncay’ın asistiyle şalomaya devam.

Temmuz olduğu için bütün gün çalışamadık. Bazen tam güne yakın, bazen akşam güneş batınca, bazen de sabah ve akşam çalıştık. Malzeme çekmesi, boyaması, öğrenmesi, okuması, tartışması, izlemesi, yardımı, sıcağı, vidalaması vs 1 ay kadar sürdü pergola yapımı. Yorucu ama ondan daha fazla zevkli bir çalışma süreciydi. Yol boyunca epey şey öğrendim. Herkese teşekkürler.

Bu hafta tavuklar için kümes yaptık. İlk olarak Internetten olası kümes projelerini inceleyip kendimizce bir mimaride karar kıldık.

Önce iskeleti hazırladık.

Sonra zemin.

Bulunduğumuz yer ahşap temini için uzak olduğu için elimizdeki malzemelerle devam etme kararı aldık. Fakat ahşaplarımız genel olarak kalın ve ağır olduğu için kümes yapımına kümes olarak düşündüğümüz yerde devam ettik.

Folluk ve tünekler hazır. Güzide malzeme taşıyor.

Folluk(yumurta yaptığı yer) ve tüneklere (Üzerinde uyuduğu yer) yakından bakış:

Güzi’nin tünme denemesi 🙂

Kümes yapımında o sırada bize misafir gelmiş Eylem’de vardı. O da bir ara kümeste yardım etti fakat bahçede de yapılacak epey iş olduğu için daha sonra biz kümes üzerinde çalışırken o bahçeyi epey bir halledi. Çatı malzemeleri alana kadar kümes ve folluğun üstünü geçici olarak kapatttık.

Çatı tamam: Kumlu membran…

Çitlerde ve kapısı da halloldu. Fakat üstünü kapatmadan tavuklar kolayca firar ediyordu.

İlk olarak elimdeki kalan kümes teli ve ve zeytin yaygısı ile üstünü kapatmayı denedim ama üstünü kapatmaya yetmedi. Sonra Limandan balıkçıların atmış olduğu ağlardan alıp üzerini örtecek kadarını kesip yukarıya montajını yaptım.

Son hali.

Zeytinlikte tohumları çimlendirirken çektiğim zorluklardan dolayı İnternet’te araştırdığım doküman ve sitelerden sonra (yarı) taşınabilir hafif ve kolay bir sera yapmaya karar verdim. Bunun için nihai olarak ahşap zemin hafif pvc su borusu kullanmak benim çözümüm için daha doğru malzemeler olarak gözüktü. İlk olarak uzunluğu 2 metre genişliği 1.60 metre 5x5cm ahşapları köşelerinden 45 derece açıyla kesip vidalayarak zemini yaptım.

Elimdeki kalmış olan demirleri metal uçlu taşlama makinası ile 75 80 cm kesip, yarısından biraz fazlasını ahşap zeminin iki ucundan ve ortasından toprağa çaktım. Sonra sırasıyla yarım parmak su borularını toprağa sabitlediğim demirlerden geçirdim.

Sonra üst ortadan plastik kelepçe ile bir destek borusu sabitledim.

Daha sonra naylonu gerdirip yarım parmak kelepçe/kroşe ile çeşitli yerlerinden tutturdum.

Ve fide haline getirmeye çalıştığım tohumları yeni yerlerine aldım.