Bu sene ilkbaharda zeytinin çiçeklenme zamanı yakın bölgelere don vurduğu için hasadın zayıf olduğunu duyuyordum. Bizim bulunduğumuz bölgeyi ise don vurmadı ve zeytin çok bereketliydi. 17 Kasım 2015 Salı günü zeytin hasadı için geldim fakat işçi bulmak oldukça zordu. Geldiğimden birkaç gün sonra komşum Saim Abi’mizin yarım çuvallık zeytinini verip yerine yağ alması için Gülpınar’daki Cantürkler zeytinyağı fabrikasına girdiğimizde daha önceden tanıştığım Recep’i gördüm. Onlar da kendi yerlerinin hasadını bitirmiş zeytinlerini fabrikaya veriyorlardı. Ertesi günü bana hasada gelmesi için biraz zor da olsa ikna ettim… 21 Kasım 2015’te sabah 7:00 gibi Recep, eşi, annesi ve ablasını Çamkalabak köyünden alıp hasat için zeytinliği geldik ve işe giriştik.

Birkaç ağacın hasadı bittikten sonra zeytin silkme motorunun titreşimi taşıyan mili bozuldu ve Gülpınar’a gidip mil, yağlı benzin vs almak zorunda kaldım. Burada salamura, sele yapılacak iri zeytine hurma diyorlar. Bir hafta önce pazardan aldığım büyük sepete hurmalık zeytin ayırdılar.

Zeytin silkim motoru olduğu için işler epey bir hızlanmıştı. Cumartesi gecesi eşim Güzide geldi. 5, 6 seneden beri ilk sefer hasatta burada olabiliyor. Ertesi sabah çuvallara toplanan zeytinlerin ağızlarını dikme işini ona yükledik.

Bu sene komşumuz Saim Abi ile beraber delice hasadı yapıp sadece delice sıktırmak istiyorduk. Elle deliceleri toplamaya başladık.

Diğer yandan hasat devam ediyordu.

Bir ara önceden davet ettiğimiz komşularımız Etem ile Aslı geldi ve Toprak’ın denetiminde ilk hasatlarını yaptılar.

Toprak ve Yaren zeytinlere bekçilik yaptı.

Epey bir zeytin toplandı.

Sonra Fatma Abla ile beraber daha önceden ayırdığımız hurma zeytinlerinden salamura ve sele zeytinimizi yaptık.

3. gün 1, 2 saatlik işten sonra bizim zeytinliğin hasadı bitti. Daha sonra komşumun hasadına başladılar. Biz de sağolsun Saim Abi ve kendi arabama zeytin çuvallarını yükleyip Küçükkuyu Tariş’e doğru yola çıktık.

Tariş’te zeytinleri 350 kilo kadar zeytin alan bu kasalara döküyorlar:

Biz 3 kasa üst, 1 kasa dip, 1 kasa da delice için kullandık.

Sadece delice sıkımı için zeytin az olduğundan ikna etmek için epey bir çabaladık ama ikna etmeyi başardık. 3, 4 saat sonra yağlarımızı aldık.

Akşamına tüm ekip ve yağlarımızla (çekimi yapan abla gözükmüyor tabii) bir anı fotoğrafı çektirdik.

Ve tabii kutlama yemeği.

2015’in zeytin hasadı da böylece bitmiş oldu.